Adrasan'da

   Kapadokya yalan olduğundan kendimi eski tatil görüntüleriyle avutuyorum.At izinin it izine karıştığı yıllarda gezebilmişiz de.Durumu o kadar acıklı hale getirmenin lüzumu yokmuş:)Yine arşivlemek için yazıyorum:

  Bir vakitler biz Adrasan'a gitmiştik. Antalya'nın Kumluca ilçesi yakınlarında Olimpos'a çok yakın, sessiz sakin,huzurlu bir yerdi Adrasan. Sempatik bir ailenin işlettiği Aybars  Hotel'de kalmıştık.Meyve ağaçlarıyla dolu kocaman bir bahçesi, dere üstünde masaları, minderleri yer sofraları olan müthiş güzel bir yerdi..

   Deniz sadece 150 metre uzaklıktaydı.Plajı oldukça sakin,denizi tertemizdi.Otelde kahvaltı ve akşam yemeği veriliyor ama onun dışında acıktığında etrafta yemek yemek için düzgün bir yer olmaması tek kusuruydu. 

    

Bu fotoğrafları otelin sitesinden aldım.Burası anayoldan derenin karşısındaki otele geçilen asma köprü..

Bu da bizim çektiklerimizden.

Çocukla  gidilebilecek hatta çok da rahat edilebilecek bir yer olduğundan belki tekrar gidebiliriz.

İnşallah..

Alaçatı'da

Derleme toplama projem kapsamında gezileri de aradan çıkarayım dedim.Gerçi 3 yıldır hiç gezdiğimiz yok ama bu yıl şeytanın bacağını kıracağımızdan ümitliyim.Ümit etmek güzel şey neticede..
 Bir vakitler,çoluğumuz çocuğumuz yokken gitmiştik Alaçatı'ya.Serkanla ilk tatilimiz olduğundan özel bir yeri var bizde.Kesre Otel'in lavanta kokan bu güzel odasında kalmış,bahçesinde otlu zeytinli kahvaltılar etmiştik.Akşam bahçedeki yatağında uzun oturmuş, geleceğe dair planlar yapmıştık..Şişarka'da pizza,Özsüt'te sakızlı muhallebi, sokakta buzlu badem yemiştik..Sakin plajında Ateşle Oynayan Kız'ı okurken ben,Serkan denize girmişti bol bol..İşte o yüzden biz 3 gün kalmış olsak da kalbimiz Ege'dedir hala...